Mieczysław Sitarski - otwarcie Galerii Obywateli Nadarzyna

Mieczysław Sitarski ur. 1908 we wsi Strumiany / koło Szymanowa ówczesna gmina Kaski, dziś Baranów. Miał dość trudne dzieciństwo, ojciec Aleksander wyjechał za chlebem do Ameryki, z której już nie powrócił, matka wcześnie zmarła. Mietkiem i bratem Frankiem zaopiekowała się ciotka Lipkowa, żona stolarza meblowego Walentego, który widząc niepoślednie zdolności obu braci posłał ich do szkół do Warszawy. Na wakacje wracali do ciotki. Mietek ukończył seminarium nauczycielskie i uzyskał nominację nauczycielską szkoły powszechnej, a Franek został inżynierem. W roku 1928/1929 Mieczysław podejmuje studia wyższe zaoczne, na które dojeżdża rowerem z Młochowa do pętli na Okęciu. We wrześniu 1929 roku obejmuje szkołę czteroklasową w Młochowie po Stanisławie Zymmerze, będąc tam poza nauczaniem, również organizatorem życia społecznego i obywatelskiego tej wsi. Np. dzieci z Młochowa po raz pierwszy pojechały do Warszawy, widziały ZOO, zwiedziły Stare Miasto, Grób Nieznanego Żołnierza, popłynęły statkiem po Wiśle. W stulecie Powstania Listopadowego inspektor dozoru szkolnego p. Wilkoszewski z uznaniem ocenił tę uroczystość. Regułą były od lat uroczystości Dnia Niepodległości 11 Listopada, którym towarzyszyły msza, deklamacje, przemówienia.

W latach 1931-1932 wraz z gospodarzami J. Buzą i F. Toberem organizują miejscową społeczność do budowy nowego budynku szkolnego przy wsparciu zarządców majątku ;Młochów , p. Pannwitza, p. Mazurkiewicza z Bielin i p. A. Rościszewskiego z Żabieńca. Ale w 1930 roku spotyka p. Jadwigę Zawadzką i próbuje przenieść się do szkoły w Nadarzynie, która dopiero co zaczęła działalność w nowym budynku. W roku 1931 żeni się, pani Jadwiga Zawadzka zostaje panią Sitarską . Od 1932 jest nauczycielem w Nadarzynie. Uczy też nauczania początkowego oraz fizykii i chemii. W 1932 roku rodzi się syn Grzegorz, w 1935 córka Elżbieta. W międzyczasie Sitarski kończy studia i uzyskuje stopień magistra. Jako jeden z nielicznych nauczycieli wiejskich ma w swoim dorobku opracowania naukowe. W tym czasie ojciec Aleksander przysyła w prezencie ślubnym pieniądze, za które młodzi kupują działkę przy ul. Błońskiej i budują dom, który stoi do dzisiaj, jest to posesja przy numerze 37. Bryła dawnego drewnianego domu jest teraz obmurowana białą cegłą . Do 1939 roku naucza wraz z żoną w szkole powszechnej w Nadarzynie. W czasie okupacji naucza też w prywatnych domach, a po opuszczeniu budynku szkolnego przez wojsko, w miarę regularnie w szkole. W domu przy ulicy Błońskiej kwaterują dwaj oficerowie niemieccy, co nie przeszkadza panu Mieczysławowi wozić i przywozić „bibułę” z Pruszkowa. Okupacyjny Związek Nauczycielstwa Polskiego prowadził silnie aktywną działalność statutową , przyjmując na siebie sporo funkcji dozoru szkolnego [niejako zastępował kuratorium ]. Mieczysław Sitarski działaczem ZNP był zresztą bardzo długo . Ponieważ w domu państwa Sitarskich często przebywały okoliczne dzieci [ przychodziły na tzw poduczki i taki wstępniak języka niemieckiego],Niemcy czasami pytali co te dzieci tu robią ,wtedy p. Jadwiga tłumaczyła , że uczy niemieckiego , co jakoś ich uspakajało . Pies gospodarzy Budrys tolerował lokatorów, ale strasznie agresywnie reagował na mundury Gestapo czy Schupo. Po 1945 uczy nadal w Nadarzynie. Sitarski jest ogólnie szanowanym obywatelem, zaangażowanym społecznikiem .Organizuje wraz z innymi obywatelami sklepy samopomocy chłopskiej [póżniejszy GS].W szkole organizuje SKO [ szkolną kasę oszczędnościową ] i sklepik szkolny .Prowadzi też kursy wyrównawcze w zakresie uzupełniania wykształcenia przez dorosłych mieszkańców. Z tego czasu pochodzi przezwisko „Ścisłowski” lub „Ścisły”. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych jest lektorem radiowęzła nadarzyńskiego, gdzie podaje komunikaty, pogadanki o wydarzeniach w Nadarzynie i gminie . Po śmierci kierownika szkoły T. Kalbarczyka w 1957 roku, żona obejmuje kierownictwo szkoły ,pan Mieczysław natomiast organizuje komitet budowy nowego gmachu szkolnego. Udaje mu się zebrać spore fundusze [ np. składka moich rodziców wynosiła 250 ówczesnych złotych plus do tego ileś dniówek za tzw ,,szarwark gminny,, nie pamiętam ile .W 1965 roku oddany zostaje do użytku nowy piętrowy budynek murowany, przy ówczesnej ulicy Szkolnej. Pan Sitarski przez lata uporczywie starał się też o poprowadzenie kolejki WKD z Komorowa do Nadarzyna, co niestety nie powiodło się. Natomiast dziś piękny kompleks budynków szkoły podstawowej w Nadarzynie, rozbudowany w ostatnich latach, zapewne cieszy p. Mieczysława gdzieś ponad nami. Mieczysław Sitarski zmarł w 1970 . pochowany na cmentarzu w Nadarzynie Społeczeństwo w uznaniu zasług p. Mieczysława Sitarskiego pod koniec lat 80 tych uhonorowało to w ten sposób iż ulica Szkolna została przemianowana i nosiła jego imię , a po śmierci żony [1988] od początku lat 90 tych do dziś dnia nosi imię państwa Sitarskich. 

Tekst napisany i opracowany przez Ryszarda Zalewskiego.