Dożynki Gminne 2015

W kilku miejscowościach brak plakatów z informacją o dożynkach,czy to przypadek a może specjalnie nie zostały powieszone,nie wierze że ktoś zerwał czy wiatr.Tak pamięta się o mieszkańcach,w poprzednich latach prawie wszystkie słupy były oklejone,w tym roku mizernie a może nagle UG robi oszczędności.  więcej

Opowiem Wam bajkę. Dawno, dawno temu, za górami, za lasami była sobie piękna gmina położona blisko stolicy pewnego prawie 40 milionowego państwa (broń Boże nie mówię, że to był Nadarzyn - nie chcę mieć z tego powodu procesów). Gmina podobno była bardzo bogata i realizowała wiele różnych inwestycji. Ogłaszała na nie przetargi. Przetargi były tak skonstruowane, że faktycznie ich warunki spełniali zawsze tylko i wyłącznie właściciele firm tworzący pewną zamkniętą grupę. Stawali do przetargów i inni, spoza grupy ale prawie zawsze przegrywali. Zdarzało się, że czasem ktoś obcy wygrał. Wtedy unieważniało się przetarg i znów wygrywał jeden z tej zamkniętej grupy. Zamówień było sporo, więc roboty i zarobku też sporo. Ważne, żeby nie dostawał roboty nikt z zewnątrz i aby oferty były bardzo drogie. Trzeba przecież samemu zarobić i jeszcze się podzielić. A więc w grupie właściciele firm umawiali się: "A teraz Zenuś tę robotę weźmiesz ty. Dasz ofertę na tyle i tyle. My damy oferty droższe, więc ty wygrasz. Kolejną robotę w ten sam sposób weźmie Ździsiek, akurat zdąży skończyć tą, co teraz robi. A następną dostanie stryjo Józiek, bo też już powinien się wyrobić z tym ostatnim przetargiem, co to go miesiąc temu "wygrał". Ponieważ za każdym razem "wygrywał" przetarg ktoś inny, to na pierwszy rzut oka nie można się było do niczego przyczepić. Często słychać było tłumaczenia władzy, że wszystko jest bardzo przejrzyste a kolejnych przetargów przecież nie realizują te same firmy. Oczywiście ta zamknięta grupa mogła się tak ustawiać, bo przetargi były pisane pod nią. Dzięki temu członkowie grupy mogli dawać oferty o 40% wyższe niż gdzie indziej w kraju. Nikt z tej grupy się nie zbuntował, bo by z niej wyleciał a to by się nie opłacało. Ten kto by się zbuntował zdechłby z głodu - niczego już nigdy by nie "wygrał". Żeby należeć do grupy trzeba było się zaprzyjaźnić z władzą, bo to władza decydowała, kto należał do grupy. Trzeba było przez wiele lat pić z władzą na wielu różnych imprezach - chrzcinach, weselach, imieninach, wyjazdach. Trzeba było być "swoim". Zresztą niektórzy byli ze sobą spowinowaceni. No i wszyscy byli "miejscowi". Za przynależność do grupy trzeba było z każdego przetargu sporo "komu trzeba" odpalić. Dzięki temu wszystkim z "kręgu zaufania" żyło się lepiej. A działo się to dawno dawno temu, w bardzo odległej galaktyce, na szarym końcu wszechświata. Taka to była bajka. (cdn.)  więcej

Właściciele tych "ugorów", chętnie Ci wydzierżawią je za zapłacony podatek rolny i trochę warzyw na zimę. Popytaj, a na pewno uda Ci się znaleźć wiele hektarów do zadbania o nie. Tylko pamiętaj, że jeśli będziesz hodować zwierzęta, to one nie mają wolnych sobót, niedziel i świąt. No chyba, że uda Ci się odzwyczaić je (zwierzęta), od jedzenia. Do poszukiwań ugorów i ich właścicieli, RUSZAJ!!!  więcej